نام علمی بیماری کرونا، کووید 19 ( COVID-19 ) است که در اثر آلودگی به ویروس SARS-CoV-2 ایجاد می شود.

بیشتر افراد مبتلا به کرونا ، بیماری تنفسی خفیف تا متوسطی را تجربه می کنند.

افراد مسن و افراد دارای مشکلات پزشکی مانند بیماری های قلبی عروقی، دیابت،بیماری مزمن تنفسی،سرطان و افراد با اضافه وزن بالا ( چاقی ) ، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به فرم شدید بیماری کرونا هستند.

شایع ترین علائم این بیماری تب ، خستگی و سرفه خشک است .

برخی بیماران ممکن است علاوه بر علائم اصلی ، علائم دیگری از جمله بدن درد،آبریزش بینی ، احتقان بینی ، سردرد،گلودرد یا علائم گوارشی مانند اسهال را نیز تجربه کنند.

احتمال انتقال بیماری کرونا از ناقلین بی علامت ( افراد آلوده به ویروس که هیچگونه علامتی ندارند)وجود دارد ، بنابراین استفاده از ماسک و رعایت فاصله فیزیکی بیرون از منزل و به ویژه در اماکن عمومی الزامی است .

توصیه سازمان جهانی بهداشت در دوره پاندمی این بیماری برای افرادی که علائم خفیفی مانند تب مختصر و سرفه های کم دارند این است که تحت نظر و دستورات پزشک خود، حداقل 2 هفته قرنطینه خانگی را رعایت نمایند.

بیمار مبتلا به کرونا باید به میزان کافی استراحت نموده و از مایعات فراوان و مسکن های معمولی استفاده کند.

توصیه می شود در صورت بروز علائم تنفسی مثل تنگی نفس و احساس سنگینی و درد قفسه سینه حتما به مراکز درمانی مراجعه شود.

مهمترین راه انتقال این ویروس از طریق تماس فرد به فرد است ، بنابراین شست و شوی مکرر دستها ، استفاده از ماسک و رعایت فاصله فیزیکی به منظور پیشگیری از ابتلا ضروری است .

در حال حاضر هیچ واکسن یا درمان خاصی برای بیماری کرونا وجود ندارد.

تشخیص این بیماری توسط پزشکان با کمک مجموعه ای از علائم بالینی ، نتایج عکسبرداری از ریه و آزمایش های مختلف صورت می گیرد .

آزمایشهای غیر اختصاصی که می توانند به تشخیص اولیه بیماری کرونا کمک کنند شامل دو آزمایش CRP و ESR  است .

آزمایشهای اختصاصی جهت شناسایی این بیماری شامل آزمایش مولکولی  ( PCR ) و آزمایش سنجش آنتی بادی است .

برای آزمایش PCR با کمک سوآپ از حلق و یا بینی فرد مشکوک به بیماری نمونه گرفته می شود .

غالبا جواب آزمایش 72 ساعت پس از نمونه گیری آماده می شود .

برای انجام آزمایش سنجش میزان آنتی بادی ضد ویروس ( IgG و IgM ) باید از فرد مشکوک به بیماری، خون گرفته شود.

نکات مهم نگهداری از بیمار در منزل

اگر بیمار هستید و علائم تب و سرفه دارید ، دست های خود را مرتب با آب و صابون بشویید و یا با الکل ضد عفونی کنید .

اطرافیان باید از مواجهه غیر ضروری با بیمار و به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی ( بشقاب ، لیوان ، حوله و .... ) با بیمار بپرهیزند .

فرد بیمار باید در منزل بماند و حداقل 14 روز از حضور در محل کار ، مدرسه یا اماکن عمومی خودداری کند .

فرد بیمار باید در یک اتاق مجزا و به دور از سایر افراد بماند و در غیر این صورت از ماسک استفاده کند و فاصله حداقل یک متر را از سایر افراد خانواده رعایت کند.

فرد بیمار در صورت امکان از سرویس بهداشتی و حمام جداگانه استفاده کند.

فرد بیمار باید استراحت کند و به مقدار کافی مایعات و غذای مقوی مصرف کند .

توصیه می شود تنها یکی از اعضای خانواده با بیمار تماس داشته باشد ، در هنگام تماس با بیمار حتما از ماسک و دستکش استفاده نموده و پس از خروج از اتاق ماسک و دستکش را دور انداخته و دست خود را با آب و صابون بشوید .

بیمارباید در هنگام عطسه یا سرفه بینی و دهان خود را با آرنج بپوشاند یا از دستمال کاغذی یک بار مصرف استفاده کند و بلافاصله آنرا دور بیاندازد .

سطوحی که مکررا توسط بیمار لمس میشود را مشخص کنید و روزانه آن ها را ضد عفونی کنید .

طی دوره بیماری فرد مبتلا باید تحت نظرپزشک بوده و در صورت بروز علائم تنفسی با مشورت پزشک به مراکز درمانی مراجعه کند .